Czy odczytywanie emocji u osób samotnych i z depresją różni się od identyfikacji tych samych emocji przez osoby niemające zaburzeń psychicznych oraz nieodczuwających samotności? Okazuje się, że rozróżnianie czyichś stanów emocjonalnych nie jest kwestią uniwersalną. Badania pokazały, że osoby z autyzmem niepoprawnie identyfikują gniew. Teraz dzięki dr Survjit Cheeta i jej zespołowi z Burnel University London w Wielkiej Brytanii dowiadujemy się, że poczucie samotności oraz depresja również wpływają na to, jak odczytujemy mimikę innych osób.

Osoby z depresją oraz samotne odbierają emocje innych w sposób nieprawidłowy

Badacze odkryli, że samotność i depresja mają zasadniczy wpływ na to, jak takie osoby identyfikują cudze emocje. Ich badania zostały przeprowadzone na grupie 68 ochotników, z czego 21 osób wykazywało wysoki poziom samotności i depresji, 11 osób miało niskie objawy depresji i były samotne, 10 uczestników miało niskie poczucie samotności, ale wysokie depresji. Grupa kontrola liczyła 35 osób, z czego nikt nie czuł się samotny, ani nie cierpiał na depresję.

Uczestnicy badania mieli zidentyfikować emocje na 144 emitowanych na monitorze twarzach. Awatary prezentowały emocje o różnym natężeniu. Następnie badani musieli wybrać twarz, która wyrażała jedną z sześciu emocji – radość, smutek, złość, strach, obrzydzenie i zaskoczenie.

Okazało się, że osoby odczuwające samotność bardzo dokładnie i szybko rozpoznawały twarze wyrażające smutek, ale miały problem z identyfikacją przerażenia. Jednocześnie rzadko oceniały twarze neutralne jako szczęśliwe. Te badanie potwierdziły wyniki wcześniejszych, które pokazały, że osoby samotne są stronnicze w przetwarzaniu niewerbalnych sygnałów emocjonalnych. Oznacza  to, że mają skłonność do przypisywania negatywnych emocji osobom, które wcale ich nie odczuwają.

Zobacz: Paradoks emocji, czy potrafimy poprawnie odczytywać intensywne emocje?

Osoby z depresją z kolei wykazywały się mniejszą dokładnością w identyfikowaniu szczęśliwych twarzy. W praktyce oznacza to, że również interpretowały je w sposób negatywny.

Zarówno samotni, jak i cierpiący na depresję badani częściej oceniali twarze neutralne jako smutne. Podobna sytuacja miała miejsce w grupie osób, które jednocześnie cierpiały na depresje i czuły się samotne.

Badanie pokazało, jak ogromny wpływ na odbiór rzeczywistości ma aktualny stan emocjonalny danej osoby. Niepoprawne odczytywanie emocji nierzadko rodzi problemy w relacjach interpersonalnych. Są to ważne informacje nie tylko dla osób, które odczuwają samotność i/lub cierpią na depresję, ale również dla ich bliskich oraz osób z nimi pracujących.

Źródło: https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/brb3.2189

Diana Nowek

Jestem profilerem behawioralnym oraz badaczem komunikacji niewerbalnej. Od wielu lat prowadzę firmę szkoleniowo-doradczą o nazwie Institute of Nonverbal Communication, w ramach której prowadzę badania z użyciem technologii biosensorycznych.