Czy rozpoznawanie gniewu a autyzm mają coś wspólnego? Najnowsze badania przeprowadzane na Uniwersytecie w Birmingham pokazują, że osoby z autyzmem mają trudność z rozpoznaniem gniewu jako emocji wypisanej na twarzy. Okazuje się, że kluczową rolę odgrywa tutaj szybkość oraz intensywność, z jaką dana ekspresja jest wytwarzana. A jak ma się sytuacja w przypadku osób z alekstymią? Tutaj z kolei naukowcy odkryli, że emocje wydają się u takich jednostek o wiele intensywniejsze niż są w rzeczywistości.

Autyzm a emocje

Naukowcy od ponad 10 lat zastanawiali się, w jaki sposób osoby z autyzmem rozpoznają cudze emocje oraz w jaki sposób się do nich odnoszą. W tym czasie zwracano również uwagę na to, jaki jest związek między autyzmem a alekstymią. Wątpliwości poniekąd rozwiało najnowsze badanie opublikowane w „Journal of Autism and Developmental Disorders”, w którym wykorzystano nowe techniki badania wpływu obydwu zaburzeń na zdolność dokładnego odbierania emocji sugerowanych przez różne wyrazy twarzy. Dzięki tym badaniom wiadomo, że rozpoznanie gniewu a autyzm jest tematem dużej wagi.

Conner Keating, doktorant ze School of Psychology and Centre for Human Brain Health z Uniwersytetu w Brimingham, który jest głównym autorem badania, mówi:

„Zauważyliśmy, że osoby z autyzmem mają szczególne problemy z rozpoznawaniem gniewu i zaczynamy myśleć, że może to mieć związek ze sposobem, w jaki osoby autystyczne i nieautystyczne wyrażają tę emocję. Jeśli to prawda, niewłaściwym może być mówienie o osobach z autyzmem jako o osobach z zaburzeniem albo deficytem w rozpoznawaniu emocji. Chodzi raczej o to, że twarze osób autystycznych i nieautystycznych prezentują emocje w całkowicie odmienny sposób.”

Zobacz: Czy można usłyszeć mowę ciała? Czy gesty mogą być słyszalne?

Jak osoby autystyczne rozpoznają emocje? Oto nowe badania

W badaniu przeprowadzonym przez Keatinga i jego zespół udział wzięło 31 osób z autyzmem i 29 osób nieautystycznych. Zostali oni poproszeni o zidentyfikowanie emocji na podstawie obserwacji serii ruchomych grafik. Znajdowały się na nich obrazki złożone z kropek odzwierciedlających kluczowe dla dynamiki twarzy punkty. Podobne zabiegi wykorzystuje się do przełożenia ludzkich ruchów na animacje CGI. Obrazy były wyświetlane z różną intensywnością emocjonalną, ułożenie twarzy zmieniało się w różnym tempie dla różnych ekspresji.

Co się okazało? Zespół odkrył, że zarówno osoby autystyczne jak i nieautystyczne miały bardzo zbliżone zdolności do rozpoznawania emocji przy różnej ich intensywności i szybkości ich wyrażania z jedną, zasadniczą różnicą – gniewem. Osoby autystyczne w mniejszym stopniu identyfikowały go, jeśli pojawiał się na prezentowanych twarzach z normalną szybkością i intensywnością.

„Kiedy przyjrzeliśmy się temu, jak dobrze uczestnicy rozpoznawali gniewne wyrazy twarzy, odkryliśmy, że do takiego stanu rzeczy przyczyniają się właśnie cechy autystyczne, ale nie alekstymiczne. To sugeruje, że rozpoznawanie gniewu jest trudnością charakterystyczną właśnie dla autyzmu” – wyjaśnił Connor.

Zobacz: Narcyzm a pewność siebie, czyli dlaczego narcyzi zachowują się tak, jak się zachowują?

Co więcej, badacze zauważyli, że uczestnicy badania z alekstymią mieli tendencję do postrzegania emocji jako intensywniejszych emocjonalnie, niż były one w rzeczywistości. Takie osoby częściej oceniały ekspresje jako mocniejsze np. szczęśliwą minę odbierały jako bardzo szczęśliwą, a smutną jako bardzo smutną.

„Jednym z wytłumaczeń jest to, że osoby z alekstymią są mniej zdolne do oceny intensywności emocjonalnych ekspresji i są bardziej skłonne do mylenia się w tym, jakie emocje są im prezentowane. Każdy zna lub pozna kogoś z autyzmem w ciągu swojego życia. Dzięki lepszemu zrozumieniu, w jaki sposób takie osoby postrzegają i rozumieją świat, możemy zacząć opracowywać szkolenia i inne zabiegi dla osób autystycznych i nieautystycznych, żeby pokonać pewne bariery utrudniające udane interakcje” – dodaje Connor.

Dzięki tym badaniom, mamy pewność, że osoby autystyczne różnią się pod względem rozpoznawania emocji i sygnałów płynących z wyrazów twarzy od zarówno osób nieautystycznych, jak i tych z alekstymią. Znamienne wydaje się tutaj słabsze rozpoznawanie gniewu, ale już nie smutku i radości.

Źródło: https://neurosciencenews.com/asd-anger-expression-18541/

Diana Nowek

Jestem profilerem behawioralnym oraz badaczem komunikacji niewerbalnej. Od wielu lat prowadzę firmę szkoleniowo-doradczą o nazwie Institute of Nonverbal Communication, w ramach której prowadzę badania z użyciem technologii biosensorycznych.