2 czerwca, 2021

Profilowanie Behawioralne

Podczas spoktania Koła Naukowego online poruszyłam temat wpływu wyglądu twarzy na wysokość wyroku w amerykańskim sądownictwie. Nawet jeśli zdajemy sobie sprawę z tego, że atrakcyjne osoby traktujemy w życiu inaczej – bo znacznie lepiej, te wyniki badań powinny dać nam mocniej do myślenia. 

1. Fizyczna atrakcyjność ma duży wpływ na ocenę sędziów w trakcie procesów sądowych. Im mniej atrakcyjny przestępca, tym wyższą dostaje karę. I odwrotnie – im bardziej atrakcyjny przestępca, tym niższy wyrok dostaje. Wyniki z trzech badań pokazują wzrost długości wyroku / (wysokości) kary od 119,25% do nawet 304,88%.

2. Atrakcyjność fizyczna nie ma natomiast wielkiego wpływu na sam fakt skazania przestępcy przez sędziów / ławników.

3. Ogólnie, atrakcyjni ludzie są postrzegani jako bardziej inteligentni, bardziej kompetentni społecznie, bardziej ciekawi osobowościowo, bardziej moralni, bardziej altruistyczni, z większym prawdopodobieństwem odniesienia sukcesu, bardziej nadający się do zatrudnienia jako menedżerowie i bardziej kompetentni.

Atrakcyjni ludzie mają zwykle lepsze zdrowie fizyczne, lepsze zdrowie psychiczne, więcej możliwości randkowania i wybierania partnera, zarabiają więcej pieniędzy, zdobywają wyższe stanowiska zawodowe, częściej wybierani są do pracy, częściej awansują, otrzymują lepsze oceny pracy i częściej wybierani są jako partnerzy biznesowi niż nieatrakcyjni ludzie.

4. Na co dzień nie zdajemy sobie sprawy z naszej stronniczości. W większości przypadków nasze uprzedzenia w stosunku do ludzi mało atrakcyjnych są nieuświadomione.

BADANIE 1 (1)

W opisywanym badaniu grupa policjantów oraz studentów oceniała atrakcyjność 2000 skazanych przestępców na skali od 1 do 5. Następnie podzielono skazanych według rodzaju przestępstwa – na wykroczenia oraz poważniejsze zbrodnie.

Te grupy podzielono jeszcze na podkategorie przestępstw – drobne, umiarkowane oraz poważne. Jakie były różnice w wysokości kar w zależności
1. Przy wykroczeniach drobnych kara / grzywna była wyższa o +224.87% u skazanych ocenianych jako ci najmniej atrakcyjni.

2. Przy wykroczeniach umiarkowanych brzydsi skazani dostawali karę wyższą o +304.88%.

3. Przy poważnych wykroczeniach kara była dla nich wyższa o +174.78%

BADANIE 2 (2)

W kolejnym badaniu sprawdzono długość wyroków dla 67 oskarżonych, którzy byli oceniani przez 15 sędziów. Również określono ich atrakcyjność na skali. Jakie były wyniki?

Za te same przestępstwa mało urodziwi skazani otrzymywali średnio 4,10 lat więzienia.

Natomiast osoby bardzo atrakcyjne spędzały w więzieniu 1,87 lat.

Równa się to wzrostowi o 119.25%!

BADANIE 3 (3)

Na webinarze wspomnieliśmy również o osobach z tzw. Baby face. Jest to twarz, która przypomina kształtami twarz dziecka – ma duże oczy, okrągłe policzki, pełne usta, mały nos, zaokrąglone brwi. Badania pokazują, że im osoba ma więcej cech typu baby-face, tym mniejsze prawdopodobieństwo uznania jej winną w pozwach cywilnych.

Niestety, metaanalizy (4) pokazują, że nie jesteśmy odporni na owe uprzedzenia i mechanizmy. Co więcej, nawet osoby dojrzałe, doświadczone zawodowo i wykształcone, są tak samo podatne na stronniczość związaną z atrakcyjnością jak choćby studenci.
Podczas gdy nam osobiście wydaje się, że z wiekiem stajemy się bardziej obiektywni.

Na grafice pobranej z portalu Mugshot.com widoczni są atrakcyjni skazani, których zdjecia do kartoteki policyjnej zwróciły uwagę opinii publicznej – dzięki ich wyglądowi fizycznemu.

Wykład ze spotkania online dostępny jest na FB Profilowanie Behawioralne- https://fb.watch/60tLEgsx3o/

(1) Natural Observations of the Links Between Attractiveness and Initial Legal Judgments (1991) by A. Chris Downs and Phillip M. Lyons
(2) Defendant’s Attractiveness as a Factor in the Outcome of Criminal Trials: An Observational Study (1980) by John E. Stewart
(3) The Impact of Litigants’ Baby-Facedness and Attractiveness on Adjudications in Small Claims Courts (1991) by Leslie A. Zebrowitz and Susan M. McDonald
(4) The Effects of Physical Attractiveness on Job-Related Outcomes: A Meta-Analysis of Experimental Studies (2003) by Megumi Hosoda, Eugene F. Stone-Romero, Gwen Coats

Diana Nowek

Jestem profilerem behawioralnym oraz badaczem komunikacji niewerbalnej. Od wielu lat prowadzę firmę szkoleniowo-doradczą o nazwie Institute of Nonverbal Communication, w ramach której prowadzę badania z użyciem technologii biosensorycznych.